Ég skil engan veginn hvað allir eru að væla út af atvinnuleysi. Ég er atvinnulaus og er búinn að reyna flest allt sem ég get til að fá vinnu en ekkert gengur. Öll mín lán og húsbréf eru gjalfallin og ég á einn mánuð í það að foreldrar mínir fari líka á hausinn vegna þess þau voru það vitlaus að treysta mér og skrifa undi alls kyns vitleysu hjá mér. Ekki væli ég.
Tveir vinir mínir búa hjá mér sem líka eru atvinnulausir og geta því ekki borgað mér neina leigu fyrir að búa hjá mér. Andrúmsloftið í íbúðinn er vegna þessa helvíti sérstakt þegar við skríðum framúr svona rétt fyrir sinni kaffitíma. En við höldum í vonina og reynum. Til hvers hef enga hugmynd um. Þetta er það síðasta sem ég mun skrifa því við höfum ákveðið að enda þjáningar okkar í kvöld með því að fjárfesta í dýrindis gaskút og fá okkur síðan góðan og digran vindil. Við kveikjum náttúrulega í honum með bensínbleyttu dagblaði. Nánar tiltekið Fréttablaðinu góða. Það er það eina sem okkur býðst án gjalds.
Meða von um góða og breytta framtíð, gubbi litli.